شاه جو رسالو
مبهم مبهم ڳالهيون
“تنهنجيون
ڳالهيون مبهم آهن. منجھائيندڙ آهن. مونکي سمجھ ۾ نه ٿيون اچن.”
“منهنجي پڻ
اهائي ڪوشش آهي ته منهنجيون ڳالهيون توکي سمجھ ۾ نه اچن.”
“ڇو؟”
“سبب جي ته
مون کي خبر ناهي. پر، مان چاهيان ٿو ته منهنجيون ڳالهيون توکي سمجھ ۾ نه اچن. بلڪه
ڪنهين کي به سمجھ ۾ نه اچن.”
“ايئن ڇو
آهي؟”
“مان پڪ سان
ڪجھ به نه ٿو چئي سگھان.”
“تنهنجي ان
ذهني ڪيفيت جي مونکي خبر آهي.”
“مونکي نه
ٻڌائيندين!”
“مان سمجھان
ٿو ته ڀتين سان ڳالهائيندي توکي مبهم ۽ منجھائيندڙ ڳالهيون ڪرڻ جي عادت پئجي ويئي
آهي.”
“ها، مون
ڀتين سان اڪثر ڳالهايو آهي.”
“تون ڀتين
سان ڇو ڳالهائيندو آهين؟”
“ڇو جو ڀتيون
منهنجي ديوانگيءَ جون ڳالهيون ٻڌي ناراض نه ٿينديون آهن، خفي نه ٿينديون آهن.”
“سمجھين ٿو
ته ڀتيون، تنهنجيون ڳالهيون ٻڌنديون هونديون؟”
“ها.”
“ڪيئن ٿو
چوين!”
“ٻڌو ڪونه
اٿئي ته ڀتين کي به ڪن ٿيندا آهن.”
“ڀلا آسمان
ڏانهن پهرن جا پهر ڇو نهاريندو آهين؟”
“آسمان جو
انت لهڻ لاءِ.”
“لهي سگھيو
آهين آسمان جو انت؟”
“ها.”
“آسمان جو
ڇيھ ڪٿي آهي؟”
“تنهنجو ڇا
خيال آهي؟”
“مون ان باري
۾ نه سوچيو آهي.”
“ڇا آسمانن
ڏانهن ڪڏهن به غور سان نه ڏٺو اٿئي؟”
“ڏٺو اٿم پر،
ان تجسس سان نه جنهن سان تو اڪثر آسمان ڏانهن ڏٺو آهي.”
“ماڻهو چوندا
آهن ته نگاھ جي حد جو نالو آسمان آهي. پر مان ماڻهن جي رايي سان متفق نه آهيان.”
“ڇو.”
“ان باري ۾
مون ٻيو ڪجھ سوچيو آهي.”
“ڇا؟”
“تصور جي
پرواز جي ڇيھ جو نالو آسمان آهي.”
ياد اٿئي،
يونيورسٽيءَ ۾ اسان سان گڏ هڪ ڇوڪري پڙهندي هئي، نالو هوس آسمان.”
“ها، مون کي
ياد آهي. هوءَ جَولين (نيزو) اڇلائيندي هئي ۽ راندين ۾ سڀ کان تيز ڊوڙندي هئي.”
“ڪٿي آهي؟”
“مون کي فقط
ايتري خبر آهي ته جنهن سان محبت ڪندي هئي، تنهن وٽ نه آهي.”
“ڪڏهن مليو
آهينس؟”
“ها، نرسريءَ
جي مارڪيٽ مان ڪدو ۽ ڪريلا وٺندي ڏٺو هو مانس.”
“تو اتي ڇا
پئي ڪيو؟”
“مون پٽاٽا ۽
ڀينڊيون پئي خريد ڪيون.”
“آسمان سان
ڳالهايئه؟”
“ها.”
“اهو شخص ياد
اٿئي، جنهن سان محبت ڪندي هئي؟”
“هوءَ کيس
وسار نه سگھي آهي.”
“توکان ڇا
پڇيائين؟”
“مون کان
محنت ڪشن جي انقلاب جي پڇيائين.”
“تو ڪهڙو
جواب ڏنس؟”
“مون ڪنڌ
جھڪائي ڇڏيو.”
0 comments:
تبصرو لکو
.
اوهان جي هر تبصري جو جواب انشاءالله جلد از جلد ڏنو ويندو